Zo, december is achter de rug. Chris Rea werd na een ruim drie weken durende road trip eindelijk herenigd met zijn gezin, de immer bescheiden Mariah Carey wenste zoals ieder jaar —in tegenstelling tot haar bizarre kleedkamereisen— maar één cadeau voor onder de kerstboom, en een van de weinige overgebleven muzieklegendes uit de jaren ’80, George Michael, beleefde jammerlijk de Last Christmas die hij zo vaak bezong en is voorgoed verzekerd van een topnotering in de Hemelse Honderd.
De laatste maand van het jaar, die traditioneel in het teken zou moeten staan van vrede op aarde, werd overschaduwd door wereldleed. Schrijnende beelden uit Aleppo zijn voorgoed in ons collectieve geheugen gegrift, aanslagen in Istanbul, Caïro en Madagali wierpen een duistere schaduw op de kerstgedachte, en de gevolgen van een laffe dodenrit met een vrachtwagen over een kerstmarkt in Berlijn dompelden onze oosterburen in diepe rouw. Het wakkerde eens te meer het besef aan dat terreur allang geen ver-van-mijn-bed-show meer is en dat Nederland zomaar het volgende doelwit kan zijn; de voorgenomen bomscholingscursussen bij de politie ten spijt.
Ook van destructief natuurgeweld bleef de wereld in december niet verschoond. Overstromingen in Thailand en een aardbeving in Sumatra eisten samen meer dan honderd levens en gaven een nog negatievere lading aan wat eigenlijk een feestmaand zou moeten zijn. Als klap op de vuurpijl waren er ook nog een vliegramp in Pakistan, een ingestort kerkgebouw in Nigeria en een explosie op een vuurwerkmarkt in Mexico te betreuren. Al met al was het een maand doordrenkt van dood en verderf, die we met z’n allen liefst zo snel mogelijk zouden willen vergeten.
Desondanks was er toch nog ruimte voor ander nieuws. Zo maakten we kennis met het onvergetelijke 6-jarige jochie Tijn, dat even lak had aan zijn slopende ziekte en onze harten stal door eigenhandig meer dan 2,5 miljoen euro bij elkaar te sprokkelen voor het Rode Kruis. We klapperden met onze oren toen we hoorden dat Sylvana Simons na zeven maanden trouwe dienst DENK alweer verlaat om zelfstandig verder te gaan onder de naam Artikel 1, waarmee ze zich op de roetveeglijst van de gepikeerde partijtop plaatste. We zagen met lede ogen aan hoe Rutte de uitkomst van het referendum over het Oekraïneverdrag aan zijn laars lapte en een negeerakkoord ondertekende waarmee hij alsnog het gewraakte verdrag wil ratificeren. En we werden min of meer gerustgesteld door het RIVM, dat onder het motto ‘beter granulaat dan nooit’ na langdurig onderzoek een rapport publiceerde waaruit bleek dat sporten op kunstgras toch geen negatieve gevolgen voor de gezondheid met zich meebrengt.
Tenslotte viel op de valreep voor de jaarwisseling het overlijden van een aantal bekende wereldburgers te betreuren. Naast George Michael, die op slechts 53-jarige leeftijd heenging, viel ook het doek voor Star Wars-actrice Carrie Fisher en een dag later voor haar moeder, filmlegende Debbie Reynolds. En last but not least kwam het overlijden van William Salice, de uitvinder van het surprise-ei, voor iedereen als een grote verrassing.
Het zit erop. De maand waarin Max Verstappen en Sanne Wevers tegen een achtergrond van internationale malaise werden gekroond tot sporters van het jaar, is ten einde. December is een gepasseerd station en we kunnen ons gaan richten op al het moois dat januari ons te bieden heeft.
Deze column is op zaterdag 7 januari 2017 uitgezonden in de Ochtendshow op Nijhoff FM